12 marca od godziny 8.⁰⁰ w naszym seminarium na ulicy Ojcowskiej odbywała się konferencja poświęcona przygotowaniu do dojrzałości życia kapłańskiego i zakonnego w sferze seksualności. Ten dzień był również dobrą okazją do spotkania się braci studentów ze Studium Franciszkańskiego, ponieważ na to wydarzenie przybyli Bracia Konwentualni i Kapucyni wraz ze swoimi wychowawcami.

Kilka minut po godzinie 8 rektor naszego seminarium o. Norbert Cebula OFM przywitał zebranych gości, słuchaczy, przedstawił plan tego spotkania i oddał głos pierwszemu prelegentowi.

Jako pierwszy głos zabrał Ks. Tomasz Łosiewicz SDS – certyfikowany psychoterapeuta Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej, superwizor szkoleniowy. Salwatorianin, psycholog, absolwent Instytutu Psychologii na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Ukończył czteroletnią Szkołę Psychoterapii w Krakowskim Centrum Psychodynamicznym w Krakowie. Jest także prowadzącym SOTer-u (Salwatoriański Ośrodek Terapeutyczny). Ta cześć wykładu nosiła tytuł: Psychologiczno-duchowe uwarunkowania dojrzałego przeżywania czystości kapłańskiej. W czasie tego wykładu ks. Tomasz poświęcił wielu rzeczy na uwrażliwienie słuchaczy by poświęcili czas swojej dojrzałości. Formacja chrześcijańska, a tym bardziej zakonna czy kapłańska powinny polegać na ciągłej walce ze słabościami, które człowieka nigdy nie opuszczą. Zwłaszcza w tematyce seksualności, którą tak często dziś możemy pomylić z miłością. Prelegent podkreślił, że bez dobrze uwarunkowanej sfery psychicznej, emocjonalnej i duchowej jako całości człowieka nigdy nie poradzimy sobie z seksualnością, która obejmuje także wszystkie sfery działania człowieka i to na niej może się odbijać bardzo wiele rzeczy. W tym wszystkim ważne jest również, zdaniem ks. Tomasza, aby znać siebie, poznać swoją tożsamość jako mężczyzna i wszystkiego zadanie jakie powierzy nam życie wykonywać właśnie w zgodzie z tą tożsamością. Ta cześć wykładu się stwierdzeniem, że w celibacie/ życiu w czystości potrzebujemy wolności, własnego ofiarowania tej części swojego życia dla Boga, a nie tylko przestrzegania wymaganego nakazu, człowiek by czymś żyć musi to uznać za swoje zinterioryzować daną rzecz. Po części zasadniczej wykładu słuchacze dostali kilka minut by móc zadać pytanie, jakie przez czas trwania konferencji rodziły się w ich umysłach.

Po bardzo ciekawym i wnikliwym wykładzie o ludzkiej sferze psychiczno-duchowej i ich powiązaniach z seksualnością nadszedł czas na przerwę. Około 30 minut wszyscy zebrani tego dnia w naszym seminarium spędzili na piciu kawy, posileniu się słodką bułką, a także na dyskusjach dotyczących treści jakie usłyszeli od ks. Tomasza Łosiewicza SDS.

Drugim prelegentem był pani Maria Keller-Hamela – Absolwentka Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Posiada certyfikat PARPA specjalisty ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim oraz Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS. Prowadzi szkolenia z zakresu problematyki krzywdzenia dzieci i przesłuchiwania dzieci dla różnych grup zawodowych m.in. dla sędziów, prokuratorów, psychologów, pedagogów. Przygotowanie przyszłych kapłanów do bezpiecznej pracy z dziećmi – profilaktyka, właśnie taki tytuł nosił drugi wykład, który był bardziej praktyczny, omawiający rzeczy jakie przydadzą się nam w na co dzień w życiu. Na samym początku Pani Maria wspomniała o swojej pracy w dzieciach, jak ciężko czasami by ofiara wyznała, że została przez kogoś skrzywdzona w tak intymnej sferze swojego życia jaką jest seksualność. W czasie tej sesji prowadzonej bardziej na zasadzie dialogu dużo było rozmów z Panią Marią o tym jak trudno jest rozmawiać z dziećmi w tym tematach, jak można spróbować rozpoznać osobę, która mogła zostać skrzywdzona, jaką podjąć profilaktykę by zatrzymać ten straszny proceder jakim jest wykorzystywanie seksualne dzieci i nieletnich. Po omówieniu profilaktyki, podaniu różnych przykładów z życia codziennego, jak ciężko poruszać się w tych tematach uczestnicy konferencji zostali podzieleni na kilka grup. Zadaniem każdej z tej grupy było omówienie zagrożeń jakie mogą nas spotkać kapłanów/zakonników w związku z prowadzeniem działalności duszpasterskiej. Co robić by uniknąć chronić siebie, ale przede wszystkim dzieci i młodzież z jakimi spotkają się jako przyszli kapłani, a obecnie jako bracia zakonni na koloniach, różnych spotkaniach duszpasterskich.

Po owocnej pracy grupowej wszyscy zebrani przedstawili owoce swojej pracy, wyciągnięto wnioski i udało się na refektarz seminaryjny, gdzie cała konferencja zakończyła się wspólnym posiłkiem. Przy stołach dało się słyszeć burzliwe dyskusje na tematy jakie tego dnia zostały poruszone.

Serdecznie dziękujemy ks. Tomaszowi i pani Marii za wygłoszone konferencje, za wiedzę jaką zechcieli się podzielić co z pewnością w przyszłości może skutkować większą świadomością i dojrzałością osób konsekrowanych i duchownych.